مؤسسه تدبیر (گروه مشاوران مدیریت و مطالعات راهبردی) خلاصه‌ای از گزارش مجمع جهانی اقتصاد در ژانویه 2016 درباره رقابت‌پذیری اقتصاد ایران منتشر کرده که جالب توجه است. 
شاخص جهانی رقابت‌پذیری توسط مجمع جهانی اقتصاد از سال 2005 تدوین و ارائه شده است. این شاخص بر مبنای 12 رکن رقابت‌پذیری (شامل «نهادها»، «زیرساخت‌ها»، «محیط اقتصاد کلان»، «بهداشت و آموزش ابتدایی»، «آموزش عالی و حرفه‌ای»، کارآیی بازار کار»، کارآیی بازار کالا»، «پیشرفته بودن بازار مالی»، «آمادگی تکنولوژیک»، «اندازه بازار»، «پیشرفته بودن بنگاه‌های تجاری» و «نوآوری») تهیه می‌شود. هر رکن رقابت‌پذیری نیز بر اساس 4 تا 21 متغیر دیگر سنجیده می‌شود. رتبه ایران در هر یک از 12 رکن (از میان 140 کشور) و بدترین رتبه ایران در بین متغیرهای هر رکن، به ترتیب زیر است:
🔹 نهادها: رتبه 94 (بدترین: مالکیت معنوی با رتبه 132)
🔹 زیرساخت‌ها: رتبه 63 (بدترین: رتبه زیرساخت حمل و نقل هوایی)
🔹 محیط اقتصاد کلان: رتبه 66 (بدترین: تورم با رتبه 137)
🔹 سلامت و آموزش ابتدایی: 47 
🔹 آموزش عالی و حرفه‌ای: 69
🔹 کارآیی بازار کالا: رتبه 109
🔹 کارآیی بازار کار: رتبه 138
🔹 توسعه بازار مالی: رتبه 134 (بدترین: سهولت دسترسی به خدمات مالی با رتبه 135)
🔹 آمادگی تکنولوژیک: رتبه 99 (بدترین: جذب تکنولوژی با رتبه 132)
🔹 اندازه بازار: رتبه 19 (خوب بودن رتبه به دلیل اندازه جمعیت)
🔹 پیچیدگی کسب و کار: رتبه 110 (بدترین: تمایل به تفویض اختیارات در سازمان‌ها با رتبه 132)
🔹 نوآوری: رتبه 90 (بدترین: میزان مخارج تحقیق و توسعه شرکت‌ها با رتبه 105)
ایران در مجموع در این سال در رتبه 74 جهان قرار گرفته است. 

یک نتیجه‌گیری ساده
آن‌چه واقعاً باید موضوع گفت‌وگوی عمومی و عزم و اجماع ملی باشد، بهبود وضعیت این شاخص‌هاست که البته خود نتیجه ده‌ها متغیر دیگر هستند. بهبود نیافتن این شاخص‌ها یعنی عقب ماندن از قافله توسعه در جهان و سقوط هر چه بیشتر قدرت و ثروت ملی و نهایتاً تهدیدهای بیشتر برای امنیت ملی و بقا و ارتقای ایران.
آن‌چه واقعاً در صحنه سیاسی ایران موضوع است، مناقشه بر سر مسائلی از این دست است: «ربنای استاد شجریان از تلویزیون پخش خواهد شد؟» و ده‌ها مسأله از همین دست که دیوار بلندی پیش روی طرح مسائل واقعی جامعه و اقتصاد ایران کشیده‌اند. مناقشه بر سر این مسائل مانع از آن است که دستورکارهای واقعی موضوع بحث قرار گیرند. گفت‌وگوی ملی درباره این مسائل هنوز آغاز نشده است و «توسعه» هنوز دستور کار نیست، بلکه در حاشیه سیاست پرسه می‌زند تا شاید فرصتی برای ورود به عرصه دستورکارها پیدا کند. عرصه سیاست به گونه‌ای سازمان یافته است که دستور کارهای جدی و راهبردی راهی به صحنه گفت‌وگوی اجتماعی و تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری پیدا نمی‌کنند. 
حل تناقض میان آن‌چه باید واقعاً بهبود یابد، و آن‌چه در صحنه سیاست می‌گذرد، بخش مهمی از آن چیزی است که باید درمان شود. 
(این متن را اگر می‌پسندید برای دیگران هم ارسال کنید.) 

مروری بر ده  روند برتر کسب و کار تصویر ذهنی شما نسبت به آنچه پیش رو داریم ر اتحت تاثیر قرار خواهد داد و کمک می کند برنامه ریزی بهتری برای آینده ی خود و کسب وکار خود داشته باشید .

1-شرکت های موفق بر ارتباط با مشتری تمرکز خواهند کرد.

در گفتگویی با رهبران صنعت مثل ست گادین (Seth Godin) و کلی هبرت (Clay Hebert) مشخص شد که ما در اقتصاد ارتباطی (Connection Economy) هستیم. در این نوع اقتصاد برقراری و ایجاد رابطه با مشتری ارزشمند است. یعنی باارزش ترین شرکت ها، شرکتهایی هستند که خریدار را به فروشنده یا مصرف کننده را به محتوا وصل می کنند. اگر این را قبول ندارید، حقایق ذیل را ملاحظه کنید:

– Uber بزرگترین شرکت تاکسی است که هیچ خودرویی ندارد و فقط مسافران را به راننده ها وصل می کند.

– AriBnB بزرگترین تامین کننده ی مسکن است که هیچ املاک و مستغلاتی ندارد.

– Facebook بزرگترین شرکت رسانه ای است که تا کنون هیچ محتوایی تولید نکرده است.

– شرکت های سرمایه گذاری بزرگی مثل Kickstarter  و IndiGoGo تا کنون هیچ بودجه ای برای سرمایه گذاری مصرف نکرده اند.

در حال حاضر مشتریان به دنبال ارتباط با سایر افرادی با طرز فکر مشابه هستند تا بیشترین ارزش را در بلند مدت کسب کنند. موفق ترین کنفرانس ها، گروههایی ایجاد می کنند که خیلی بیشتر از زمان خود کنفرانس عمر خواهند کرد. اگر می خواهید چیزی بسازید که برای مدت طولانی دوام داشته باشد، باید مشتریانتان را به یکدیگر و همچنین به منابع ارزشمند متصل کنید.

2-کسب و کارهای هوشمند به جای شاکی بودن از نسل هزاره، آنها را خواهند پذیرفت.

نسل هزاره نسلی است که شدیدا به فناوری دیجیتال وابسته است. این نسل هم اکنون در دهه دوم عمر خود هستند. این نسل هم در بین مشتریان و هم کارکنان جمعیتشان رو به افزایش است. و در چند سال آینده بخش بزرگی از صاحبان کسب و کارها را تشکیل خواهند داد.

“برد زولوس (Brad Szollose) مولف کتاب Liquid Leadership و متخصص حوزه رهبری نسلی می گوید: نسل هزاره افرادی هستند که می خواهند برای شرکت هایی کار کنند که بتوانند به آن شرکت افتخار کنند و از شرکت هایی خرید می کنند که به چیزهایی که برای آنها بیشترین اهمیت را دارد توجه می کنند. دلیل اینکه شرکت ها بجای پس زدن نسل هزاره باید آنها را بپذیرند این است که نسل بومرها بزودی بازنشسته می شوند و جمعیت نسل هزاره، جمعیت غالب خواهد بود که به دنبال پر کردن جای خالی آنها هستند.

اگر به دنبال استخدام این نسل هستید باید روش خود را تغییر دهید. این نسل برای انتخاب محل کار باید امکان رشد کردن در آن شرکت و نقش آینده ی خود در آن سازمان را  به روشنی ببیند. ممکن است آرزوهایی داشته باشند که فراتر از مهارتهای کنونی آنها باشد. اگر شما نشان دهید که به کارکنان خود در زمینه توسعه مهارتهایشان کمک می کنید، ممکن است نیروهای کار بااستعداد را جدب خود کنید و آنها نیز به شما کمک خواهند کرد که باز هم افرادی با ذهنیت مشابه را بیابید.

یکی از بهترین سوالاتی که در مصاحبه ی استخدامی می توانید از این نسل بپرسید این است: چه چالشهایی را پیش روی خود می بینید و فکر می کنید پنج سال بعد چه اثرگذاری داشته باشید؟

بانک جهانی در جدیدترین گزارش خود موسوم به « گزارش فضای کسب و کار ۲۰۱۶» به بررسی سهولت فعالیت‌های اقتصادی و فضای کسب و کار ۱۸۹ کشور جهان پرداخته است.  براساس این گزارش، ایران از نظر سهولت فعالیت‌های اقتصادی و فضای کسب و کار با یک پله صعود نسبت به سال گذشته رتبه ۱۱۸ در میان ۱۸۹ کشور جهان را کسب کرده است.

لازم به ذکر است که بر اساس سال گذشته بانک جهانی، رتبه ایران به لحاظ سهولت کسب و کار در سال گذشته میلادی ۱۲۰ عنوان شده بود که در گزارش امسال به ۱۱۹ تصحیح شده است.

Measuring Regulatory Quality and Efficiency

Author: Doing Business
Published: October 27, 2015
Also available as mini book (PDF, 2.4MB) (15460.3 KB PDF)

Download Now

گزارش فضای کسب و کار Doing Business 2016