کاری که توسط فرد انجام می‌گیرد می‌تواند منجر به شادمانی یا بیماری شود. اینکه کدامیک از آنها اتفاق بیفتد بستگی به این دارد که فرد چه شخصیتی دارد، مشغول به انجام چه کاری است و در محیط کار چگونه رفتار می‌کند.

البته میزان شادمانی ارتباط تنگاتنگی با تندرستی روانی افراد دارد؛ به طوری که وقتی فرد می‌گوید بسیار شاد است و نسبت به زندگی احساس رضایت دارد، یعنی سطح تندرستی روانی در وی بسیار بالا است. مشاغلی که در آنها به فرد پاداش اعطا می‌شود، روابط مناسب کاری میان همکاران وجود دارد و حس موفق بودن در کار همواره به افراد القا می‌شود، شرایط لازم برای ایجاد تندرستی روانی در افراد پدید می‌آید. 
هر فردی مایل است در محیط مثبت و شاد مشغول به کار شود و با توجه به بهره‌وری بالایی که در محیط‌های شاد وجود دارد، مهم‌ترین مساله چگونگی ایجاد شادی در محیط کار است. به این منظور روش‌های متعددی وجود دارد که از آن جمله به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

1. قدردانی.

یکی از مشخصه‌های محیط‌های کاری شاد این است که در آن از مدیران و سایرکارکنان قدردانی صورت می‌گیرد و از کارگران در مقابل کار خوبی که ارائه داده‌اند، تشکر می‌شود. وقتی افراد کارشان را به‌درستی انجام می‌دهند، انتظار دارند از آنان در قبال تلاشی که کرده‌اند، قدردانی شود. بدون وجود سپاسگزاری و تشویق، کارکنان احساس می‌کنند تلاش‌های آنان دیده نمی‌شود و اهمیتی برای سازمان ندارد.