بانک جهانی در جدیدترین گزارش خود در مورد سهولت فعالیتهای اقتصادی در ایران، از صعود 2 پلهای و رتبه 130 ایران در جهان خبر داد و اعلام کرد که علیرغم بهبود تجارت با ایران، حمایت از سرمایهگذاران در این کشور کمتر شده است.بانک جهانی در جدیدترین گزارش خود موسوم به «گزارش فضای کسب و کار 2015» به بررسی سهولت فعالیتهای اقتصادی و فضای کسب و کار 189 کشور جهان پرداخته است.
بر اساس این گزارش: ایران از نظر سهولت فعالیتهای اقتصادی و فضای کسب و کار با 2 پله صعود نسبت به سال گذشته رتبه 130 در میان 189 کشور جهان را کسب کرده است.
این نهاد بینالمللی برآورد خود در مورد رتبه ایران در سال گذشته را نیز اصلاح کرده است. رتبه ایران به لحاظ سهولت کسب و کار سال گذشته 152 عنوان شده بود که در گزارش امسال به 132 تصحیح شده است.
شاخص فضای کسب و کار بر اساس 10 زیرشاخص، آغاز کسب و کار، دریافت مجوز ساخت و ساز، هزینه دریافت اشتراک برق توسط شرکتها، ثبت داراییها، کسب اعتبارات یا دریافت وام، حمایت از سرمایهگذاران، پرداخت مالیات، تجارت کالا در جهان، سهولت اجرای قراردادها و ورشکستگی و تعطیلی شرکتها محاسبه میشود. این شاخص نشاندهنده سهولت و مناسب بودن هر کشور برای انجام فعالیتهای اقتصادی و تجاری است.
بر اساس این گزارش: آغاز کسب و کار در ایران طی یک سال گذشته آسانتر شده است. ایران از این لحاظ در جایگاه 62 جهان قرار گرفته که نشاندهنده صعود 8 پلهای این کشور نسبت به سال گذشته است. رتبه ایران از این لحاظ سال گذشته 70 اعلام شده بود.
شاخص آغاز کسب و کار بر اساس چهار فاکتور محاسبه میشود؛ این فاکتورها عبارتند از: تعداد رویههای قانونی لازم برای آغاز کسب و کار، زمان لازم برای آغاز و راهاندازی یک کار، هزینه متوسط و حداقل سرمایه لازم برای آغاز یک کار.
تعیین رتبه رقابتپذیری همه کشورها براساس 12 شاخص عمده انجام میشود که به ترتیب عبارتند از: موسسات، زیرساختها، فضای اقتصاد کلان، بهداشت و تحصیلات ابتدایی، آموزش عالی و حرفهای، کارآیی بازار کالاها، کارآیی بازار کار، توسعه بازار مالی، آمادگی تکنولوژیک، اندازه بازار، تبحر کسبوکارها و ابداعات. بر اساس این 12 معیار، نمرهای به هر اقتصاد اختصاص مییابد. هر چه این نمره که طیف آن از یک تا 7 است، بالاتر باشد، از رقابتپذیری بیشتر آن اقتصاد حکایت میکند. نمره امسال ایران در رقابتپذیری 03/4 است که نسبت به سال قبل کاهش یافته است. نمره ایران در گزارش سال قبل مجمع جهانی اقتصاد 07/4 بوده است. در بررسی شاخصهای کلیدی اقتصاد ایران جمعیت کشورمان 1/77 میلیون نفر، تولید ناخالص داخلی ایران 3/366 میلیارد دلار آمریکا، سرانه تولید ناخالص داخلی کشورمان 65/4750 دلار و تولید ناخالص داخلی ایران بر اساس برابری قدرت خرید بهعنوان درصدی از کل تولید ناخالص جهان 09/1 درصد ذکر شده است. نمره ایران در زمینه موسسات از یک تا 7 رقم 4/3 را به خود اختصاص داده است. نمره زیرساختهای ایران 1/4، نمره فضای اقتصاد کلان ایران 8/4، نمره بهداشت و تحصیلات ابتدایی ایران 0/6، نمره آموزش عالی و حرفهای ایران 2/4، نمره کارآیی بازار کالاها 9/3، نمره کارآیی بازار کار ایران 0/3، نمره توسعه بازار مالی ایران 0/3، نمره آمادگی تکنولوژیک ایران 0/3، نمره اندازه بازار ایران 1/5، نمره تبحر کسب و کارها و بنگاههای اقتصادی ایران 5/3 و نمره ابداعات ایران 1/3 اعلام شده است. در این نمرهها بهترین رقم 7 و بدترین یک است.
شاخصهای دقیق مهمترین ابزار برای شناخت صحیح از وضعیت موجود و ترسیم برنامه برای بهبود وضعیت آینده است.
رتبه ایران در ارزیابی محیط قانونی و مقرراتی کسبوکار (Doing Business) دوباره کاهش یافت. اگر سال گذشته رتبه کلی کشور 144 در بین 185 کشور بود، امسال در بین 189 کشور 152 شده است، در سنجه فاصله از پیشرو (اقتصادی فرضی که نماینده بهترین عملکرد همه اقتصادهای مورد بررسی در مولفههای شاخصهای دهگانه است) هم تغییری در وضعیت حاصل نشده و همچنان فاصله 46 واحدی از 100 در کارنامه ایران ثبت شده است. اطلاعات پایه این گزارش بازه زمانی تابستان 1391 تا بهار 1392 را در بر میگیرد. این ارزیابی اگر چه در ظاهر در چند عدد خلاصه میشود؛ اما در باطن به رویکرد و اولویتهای یک نظام اقتصادی نسبت به «بخش خصوصی» میپردازد. برای ورود به بحث لازم است از منظر «رویکرد و اولویتها» نگاهی مختصر به هر یک از نماگرهای شاخص داشت. رویکرد و اولویتها در این نوشتار تنها به مقامات یا مدیران یک دستگاه مفروض محدود نیست و همه افراد ذینفع و ذینفوذ در فرآیند قانونگذاری، سیاستگذاری، تدوین مقررات، اجرا و نظارت در همه دستگاهها و سازمانهای حاکمیتی را دربرمیگیرد.